Per fiets de velden in, langs indrukwekkende hopen vuilnis...
en wat schamele bebouwing.
En véél dichrostachys cinerea, de struik die ze op Cuba marabú noemen en veel onontgonnen terrein overwoekert.
Fietsen fietsen fietsen, tot we bij een hek komen.
Na enig onderzoek bleken we het hek te kunnen passeren. We kwamen bij een groot huis met veranda's, en bij een pier en een strandje. Vanaf het strandje kregen we uitzicht op een stel kinderen dat een pelikaan had gevangen - en weer vrijliet.
Toen weer terug. Maar hoe? Weer fietsend?
Nee. We zagen een kar, een paard, en op de veranda een oude boer met zijn familie. Na enig beraad was de uitkomst dat hij ons, de fietsen en zijn schoondochter voor 5 CUC een heel eind terugbracht.
Een mooie rit, andere karren voegden zich nog achter ons bij.
Hobbeldehop. Zie ook Youtube.
De boer bekeek het geld alsof het de eerste keer was dat hij CUC in handen had.
Het laatste eindje fietsten we terug.
's Avonds eten in Vista Gourmet (vis valt tegen, poshy tent) en dansen in Casa de la Trova.